شامل تربیت جسمانی، اخالقی، اجتماعی، دینی، شغلی و حرفه ای.
تا پنج یا هفت سالگی در خانه و زیر نظر مادر آداب و رسوم و ... را یاد می گرفتند. مراحل بعدی آموزش و پرورش اغلب در خارج از خانه و در مدرسه و یا آموزشگاه انجام می گرفت.
فقط فرزندان خاندان شاهی درباریان و اشراف و مؤبدان می توانستند به مدرسه بروند و تحصیل کنند اما دیگر اقشار از آموزش محروم بودند و فرزندان حرفه ی پدران را می آموختند.
آموختن اصول زرتشت، آداب و رسوم، کمی خواندن و نوشتن. البته گروه های مختلف آموزش های ویژه ای می دیدند.مثل شاهزادگان و فرزندان اشراف و امرا، به فراگیری دانش های سیاسی، کشورداری، فنون رزمی ... می خواندند. فرزندان موبدان، تعالیم دینی و اوستایی را آموزش می دیدند. فرزندان دبیران نیز خط و زبان، ادبیات و حساب فرا می گرفتند.
فقط به موبدان اختصاص داشت. آنان بر معارف دین زرتشت، ادبیات پهلوی و برخی دیگر از علوم زمان خود تسلط داشتند.
نکته
1) اداره ی آموزشگاه ها و مدارس در زمان ساسانیان در اختیار موبدان زرتشتی بود.
2) کودکان و جوانان خاندان شاهی و بزرگان انواع ورزش ها مثل سوارکاری را از مربیان خود فرا می گرفتند.